5 christelijke basisscholen hebben mij uitgenodigd om met hun directeuren in gesprek te gaan over vorming in het onderwijs.

Dit is hun aankondiging:

Jan Bransen ziet voor het basisonderwijs als hoofdopdracht ‘het automatiseren van zelfvertrouwen’.  Verder pleit hij ervoor om de eindtoets af te schaffen en te vervangen door een adviesgesprek. Als je er klaar voor bent ga je drie dagen naar school en twee dagen leer-werken, in een niet gedifferentieerde schoolomgeving, alle niveaus’s nog bij elkaar…

Socialisatie, personalisatie en kwalificatie ziet hij als belangrijke elementen van elke vorm van onderwijs, waarbij voor het basisonderwijs socialisatie de belangrijkste is. Hij analyseert scherp ons huidige onderwijs en daar kunnen we best wat van leren. Welke plek kennis heeft in zijn oplossingsrichting en wat dat dan is, dat is een goede vraag…

Stichting Spaarnesant verzorgt het openbare basisonderwijs in Haarlem. Om ook haar personeel optimale ontplooiing te kunnen bieden, bestaat de Spaarnesant Academie. Voor alle directeuren organiseert deze academie een tweedaagse die ik mag openen met een inspiratielezing over mijn onderwijsvisie.

De afdeling Zorg, Welzijn & Sport van het ROC Nijmegen organiseert op 11 oktober een inspiratiedag voor alle medewerkers. Ik mag daar een keynote houden over mijn onderwijsvisie op basis van Gevormd of vervormd? Een pleidooi voor ander onderwijs.

Na afloop signeer ik mijn boek want al die medewerkers krijgen een exemplaar mee voor de herfstvakantie.

Ieder talent telt organiseert op 4 oktober een leeravontuur in Nijmegen. Ze hebben mij gevraagd of ik iets wil vertellen over de keuzestress waarmee studenten tegenwoordig te maken hebben. Ten onrechte, zal ik beweren.

Als je studeert heb je  “de tijd van je leven”: veel vrijheid en weinig verantwoordelijkheden. Het leven lacht je tegemoet. Toch ervaren veel studenten hun levensfase niet als een onbekommerde tijd. Zij denken dat zij extreem hoge eisen aan zichzelf behoren te stellen. Zij moeten zo hoog mogelijke diploma’s halen. Zij moeten dat zo snel mogelijk doen. Zij moeten naast hun studie bovendien ook nog eens alles uit het leven halen. Dag na dag een nieuwe topervaring. Maar waarom? Mensen leven steeds langere levens. Onze jongeren worden straks gemiddeld misschien wel met gemak 90 jaar oud. Vanwaar die haast?

Ton Metselaar is dertig jaar directeur geweest in het speciaal onderwijs. De laatste jaren heeft hij binnen het Breda College leiding gegeven aan de vorming van een organisatorische eenheid van drie scholen en een kenniscentrum voor het speciaal onderwijs. Op 2 oktober 2019 gaat hij met pensioen en toen hij begin dit jaar een interview met mij in Trouw las, dacht hij ‘die man wil ik voor een voordracht op mijn afscheidsfeestje uitnodigen’.

Ik zal iets vertellen over de verwevenheid van zijn, kunnen, weten en willen, en over hoe het zo gekomen is dat we in het onderwijs het ‘weten’ zoveel belangrijker zijn gaan vinden dan de andere drie. Vooral het ‘willen’ komt er in het onderwijs bekaaid vanaf, tenminste zolang als je het onderwijs vanzelfsprekend associeert met het schoolse leren. Dat is gelukkig niet meer zo op het Breda College waar leerstof en praktijk niet van elkaar gescheiden worden. Wat dat betreft heeft Ton Metselaar al een tijd geleden afscheid genomen van het schoolse leren. Nu gaat hij dan ook nog afscheid nemen van het Breda College. En hij heeft mij gevraagd of ik iedereen na afloop van zijn afscheidsfeestje met een heleboel vragen wil achterlaten. Want antwoorden… die zijn zo interessant niet.