Het 6e landelijke vmbo-mbo congres heeft dit jaar als thema: ‘Minder geklets, meer gedoe!’. Ze organiseren daarom interactieve “niet lullen, maar poetsen” sessies. Eentje daarvan mag ik organiseren en die gaat over werkplekleren en over de kansen die dat biedt om de toetsing in het onderwijs helemaal anders te organiseren. Zó anders dat we uiteindelijk helemaal geen diploma’s meer nodig hoeven hebben.

In het beroepsonderwijs is al lang ontdekt dat het échte klaslokaal – daar waar het meest geleerd wordt – midden in de samenleving staat: in een leerbedrijf. Het leerbedrijf als stageplaats geeft een mooie glans aan het leerproces: het is die plek waar je aan het onderwijs kunt ontsnappen, waar het eindelijk eens echt ergens om gaat, waar je inspanningen ertoe doen. Het fijne aan een stageplaats is ook dat je er toegang toe krijgt zonder diploma. Zullen we daar eens een doorlopende leerlijn van proberen te maken?

De stafafdeling van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen heeft mij gevraagd om hun studiedag over het Koersbeeld 2022-2028 van de HAN te openen met een ‘verwarringsvoordracht’. Dat doe ik graag!

Ik ga het met ze hebben over de bijdrage die het onderwijs zelf levert aan de ongelijkheid en de tweedeling in Nederland, over dansen en schilderen, over het verschil tussen een functie en een rol, over het lineair-causale denken dat in veel beleidsplannen verstopt zit, over het dramaturgisch model van handelen, over het cockpitdenken en de rol van vertrouwen in iedere samenwerking – of het nu gaat om het kunnen passeren van elkaar in een wandelgebied, het winnen van een voetbalwedstrijd, of het bijdragen aan een lerende gemeenschap. Me dunkt: verwarring genoeg.

Ik ben een soort omgekeerde interim-manager: ook ik ben snel weer weg, maar ik laat de boel niet op orde, maar juist in opperste verwarring achter. En dan zoeken ze het verder maar zelf uit. Dat kunnen ze!