Jan Bransen
Onderwijs is geen interventie 12/05/2021
Het onderwijs gaat gebukt onder de enorme ingreep die de overheid mogelijk heeft gemaakt door via het Nationaal Programma Onderwijs 8.500.000.000 euro beschikbaar te stellen voor effectieve interventies om zogenaamd opgelopen leerachterstanden weg te werken. Het is een enorme hoeveelheid geld die jammer genoeg niet structureel ingezet mag worden, waardoor er in feite geen duurzame oplossingen mee bekostigd kunnen worden.
Dit programma maakt diepe systeemfouten zichtbaar die het onderwijs, het denken over onderwijs en het niet denken over de aard en de kwaliteit van onderwijs domineren.
Zullen we nu alsjeblieft eens lessen proberen te trekken uit het besef dat onderwijs geen kwestie van interventies is.Het mag wel wat meer over liefde gaan 31/03/2021
René Peters, TweedeKamerlid, maakt een podcastserie over jeugdzorg en onderwijs. Hij kwam langs om te vragen hoe ik over vorming denk en over de verhouding tussen opvoeding, vorming en onderwijs. Het was een prettig gesprek waarin we het eens waren over de betekenis van liefde voor goede, menselijke interactie, met name in situaties waarin wij … Lees verder “Het mag wel wat meer over liefde gaan”
Kiezen doet verliezen 27/03/2021
In het televisieprogramma “Erik Scherder onderzoekt” van de EO werd ik uitgenodigd om mijn visie te geven op de manier waarop wij gewend zijn om te gaan met moeilijke keuzes in ons leven. Het interview was onderdeel van de tweede aflevering, waarin Erik de waarde probeert te bepalen van de tegeltjeswijsheid “Kiezen doet verliezen”. Op mijn verzoek werd het interview gehouden in een doolhof.
Elkaar verstaan 05/03/2021
Ook als je – zoals ik, als filosoof – van een afstandje naar ons alledaagse leven kijkt, is het begrijpelijk dat we ons in het onderwijs inspannen om kinderen aan het lezen en schrijven te krijgen. Wij zijn als mens immers een pratende diersoort, wij leven bij wijze van spreken in taal.
Moed, durf, hoop 25/02/2021
Natuurlijk, toen het coronavirus de hele wereld overviel, leek het lange tijd alsof een voorzichtige, risicomijdende TINA-aanpak onze enige optie was. There Is No Alternative.
Maar inmiddels zijn we een jaar verder en is het de hoogste tijd ons te realiseren dat we ook vóór corona al vooral last hadden van die bange preventie-obsessie van ons. Laten we daarom nu doorpakken en gebruik maken van wat een veel overtuigendere kwaliteit van ons bleek te zijn, in die eerste coronaweken. Niet de risicoloze, protocollaire controle, maar ons geweldige improvisatietalent.