Het Dr. Knippenbergcollege te Helmond heeft een VWO-afdeling waarin ze Wetenschapsoriëntatie serieus nemen. Om ook de docenten te enthousiasmeren voor een meer academische invulling van het vWo-onderwijs hebben ze mij gevraagd de docenten iets te komen vertellen over mijn boek Laat je niets wijsmaken. Dat is prikkelend en moedig, omdat mijn verhaal niet direct een pleidooi is voor verwetenschappelijking. Ik houd in mijn boek een pleidooi voor ons gezonde verstand, een natuurlijk vermogen dat het tegenwoordig moeilijk heeft als gevolg van de opmars van deskundigen, vertegenwoordigers van de kennissamenleving die wij voor onszelf en elkaar opgetuigd hebben. Een onbedoeld bijeffect van de kennissamenleving is dat leken en deskundigen elkaar in een onfortuinlijke houdgreep gevangen houden als gevolg waarvan zowel de leken als de deskundigen hun vermogen dreigen te verliezen om de onderzoekende houding aan te nemen. En juist die houding is zo kenmerkend voor de pratende diersoort die wij zijn. Aan de hand van veel voorbeelden uit de wereld van opvoeding, vorming en onderwijs zal ik duidelijk proberen te maken wat de diverse bouwstenen van ons gezonde verstand zijn, waarom we niet moeten denken dat wetenschap tegenover gezond verstand staat en hoe we de verhouding tussen wetenschappelijke kennis en ons gezonde verstand in juist perspectief kunnen leren zien.