In het Filosofisch Café Hoogeveen zal ik een voordracht houden geïnspireerd op hoofdstuk 9 van Laat je niets wijsmaken. Dat hoofdstuk heeft naar mijn mening nog niet de aandacht gekregen die het verdient.

Niet meer aankomen! Nederland is klaar!

De leefomstandigheden in Nederland zijn verschrikkelijk goed. Ieder levensdomein is tiptop georganiseerd. Alle voorzieningen zijn van hoogwaardige kwaliteit en zonder aanziens des persoons nagenoeg gelijkelijk toegankelijk voor vrijwel iedereen. Toch blijven we onophoudelijk sleutelen aan de maatschappelijke infrastructuur. En dat terwijl eigenlijk niemand gelooft dat de zorg bijvoorbeeld echt beter of goedkoper zal worden met de komst van de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Of het onderwijs beter dankzij de nieuwe Wet Passend Onderwijs.
Waarom doen we dat dan? Zijn we ons gezonde verstand verloren? Of weten we niet meer hoe we het moeten gebruiken?
Ik zal betogen dat we inderdaad ons gezonde verstand geweld aan doen door ons telkens weer onnadenkend te laten misleiden door een vanzelfsprekend waanidee: dat we de kwaliteit van ons leven kunnen verbeteren door onze leefomstandigheden te verbeteren. We sleutelen aan de wereld in plaats van aan onszelf. En hoe meer we dat doen, hoe minder we gaan begrijpen van de vragen die we onszelf stellen en hoe minder we nog durven vertrouwen op wat de echte kracht van ons gezonde verstand is: dat we onszelf kunnen corrigeren.
Gelukkig en natuurlijk is het nog niet te laat. Dat is het nooit. We kunnen immers onszelf corrigeren. Laten we dat dan ook doen en ophouden met dat permanente verbeterbeleid: Nederland is klaar! Niet meer aankomen!