TOONs Kunstkring organiseert voordrachten in Tiel waarvan de opbrengsten ten goede komen van het Toon Hermanshuis, een ontmoetingsplek voor alle mensen uit de Betuwe die te maken krijgen met kanker en gebukt gaan onder onzekerheden, emoties en onbegrip.

De organisatie heeft mij gevraagd een lezing te houden over schilderkunst en filosofie. Dat doe ik graag al weet ik er weinig van. Ik ga aan de hand van een gedichtje van Toon Hermans (“Zien“) praten over een aantal schilderijen die ik de afgelopen jaren in musea heb gezien en daarbij ga ik me afvragen hoe je kunt kijken met je hart en wat je dan kunt zien en of dat gemakkelijker of moeilijker gaat in musea, die moderne gebouwen waarin schilderijen een eigenlijk behoorlijk eigenaardige omgeving hebben.